ISO 16890

De oude testnorm heeft nood aan wijzigingen

De EN779:2002 is tien jaar lang ongewijzigd gebleven en is in 2012 geactualiseerd. Intensieve discussies binnen de Europese technische verenigingen leidden uiteindelijk tot een substantiële uitbreiding van de testnorm. Voor het eerst werd een minimumrendement voor een ontladen filtermedium gedefinieerd en dit werd een verplicht onderdeel van de nieuwe testprocedure. Bovendien kon het energieverbruik worden vergeleken op basis van EUROVENT 4/21.

Deze DIN EN779:2012 zal in 2017 wereldwijd vervangen worden door de ISO 16890, die de beoordeling en classificatie van luchtfilters revolutioneert. Hoewel ISO 16890 door de wetenschappelijke gemeenschap algemeen wordt toegejuicht, legt het tezelfdertijd grote uitdagingen aan de testlaboratoria, de filterfabrikanten evenals de bedrijven van de filterhandel op.

Nieuwe stofdeeltjes en nieuwe klassen

De ISO 16890 zal de bekende filterclassificaties M5 -F9 vervangen door de introductie van ePM-klassen. De ePM-klassen meten niet langer de filterefficiëntie van één enkele deeltjesgrootte. De nieuwe filterklassen definiëren de filtratie-efficiëntie van verschillende deeltjesreeksen (ePM1 0,3 - 1 µm, ePM2,5 0,3 - 2,5 µm, ePM 10 0,3µm - 10µm).

De testbank is vernieuwd

De meting wordt nog steeds uitgevoerd met DEHS tot een deeltjesgrootte van 1 µm. In gebieden met een deeltjesgrootte > 1 µm wordt KCl als testaërosol gebruikt.

De ontladingsmethode, die in 2012 verplicht werd als onderdeel van de hoofdtekst van de norm DIN EN 779, bevat de ontlading van kleine vlakke filterstalen.  Tot nu toe werden deze lokale minimumrendementen als voldoende geacht om conclusies te trekken voor een volledig geassembleerde filterunit. De introductie van de ISO 16890 maakt het noodzakelijk om complete filterunits te ontladen.